بایدها و نبایدهای گردشگری کوهستان در فصل سرما/ چگونه یک صعود ایمن داشته باشیم؟
تاریخ انتشار: ۱۹ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۷۶۸۹۸
گروه زندگی- یکی از مسائلی که در صعودهای پاییزی و زمستانی باید مورد توجه کوهنوردان و گردشگران کوهستان قرار گیرد، آشنایی با شرایط کوهستانی و سختیهای صعود در این دوفصل سال است؛ زیرا در این ایام بنا به شرایط خاص آب و هوایی، خطرات زیادی در کمین کوهنوردان است و اصلا هم افراد عادی و حرفه ای نمیشناسد. البته با این توضیحات نمیخواهیم بگوییم که در فصول سرد سال باید دور کوهنوردی را خط بکشید و خودتان را از زیبایی های کوهستان محروم کنید اما قطعا این را میگوییم که اگر میخواهید صعودی کم خطر و لذت بخش داشته باشید، حتما توصیه کارشناسان را جدی بگیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
خطرات احتمالی را بشناسید و آماده باشید
خیلی ها فکر میکنند که حادثه برای همسایه است و هیچ وقت دامن خودشان را نمیگیرد؛ بنابراین زمانی که باید نکات ایمنی را رعایت کنند و از اتفاقات احتمالی بکاهند، بی تفاوت از کنار یکسری مسائل میگذرند و جانشان را به خطر میاندازند، درحالیکه واقعا کوهستان شوخی بردار نیست و آمار و ارقام به خوبی نشان میدهد که خطر همیشه در کمین است و حتی گاهی افراد حرفه ای را هم به دام میاندازد، پس خوب است که با شناخت خطرات احتمالی کوهستان در فصل زمستان، ریسک آسیب پذیری را پایین بیاوریم.
اما واقعا چه خطراتی در فصل زمستان کوهنوردان را تهدید میکند؟ این سوالی است که مساعدیان در پاسخ به آن میگوید:« قبل از هرچیز باید بدانید که در فصل سرما به ازای هر 1000 متر، 5/6 درجه سانتی گراد از دمای هوا کاسته می شود، یعنی بطور مثال اگر هوای تهران صفر درجه باشد، هوای توچال به 18 درجه زیر صفر می رسد که این میزان سرما در کنار سرعت باد می تواند سرمازدگی موضعی و خطرات جدی به همراه داشته باشد. همچنین در شرایط سخت تر، مشکلاتی از قبیل یخ زدگی اندامها که بیشتر فوتیها را شامل می شود، کمبود اکسیژن و بیماری حاد ارتفاعات، خطر صاعقه و صاعقه زدگی در شرایط هوایی متغیر، آفتاب زدگی، آسیب اشعه ماورای بنفش خورشید و ایجاد نور زدگی و برف کوری و صدمات جدی چشمی، از خطرات جدی صعود در این فصل به شمار می روند.
لازم به توضیح است که در فصل زمستان علاوه بر تمام خطرات ناشی از سرما، خستگی بیشتر بدن، مسیرهای سختتر با دسترسی دشوارتر، کمبود مایعات در طول مسیر، داشتن بار بیشتر به خاطر طولانی تر بودن مسیرها و ... نیز صعودها را سخت تر میکند که با این شرایط، کوهنوردان باید با آمادگی و تجهیزات کامل صعود خود را آغاز کنند و برای رویارویی با تمام خطرات احتمالی آماده باشند.
کوهستان شوخی ندارد؛ از مناطق پرخطر دوری کنید
یکی از نکاتی که باید برای کوهنوردی در فصول سردسال به آن توجه کرد، دوری از مناطق پرخطر است. گرچه هریک از ارتفاعات تهران بنا به سلیقه افراد، طرفداران خاص خود را دارد اما عقل حکم میکند که برای صعودهای زمستانی، خیلی سلیقه را معیار اصلی انتخاب قرار ندهیم و بیشتر روی مناطق ایمن تمرکز کنیم تا مانع از اتفاقات جبران ناپذیر شویم. اما مناطق پرخطر کدامند و کجاها باید حواسمان را بیشتر جمع کنیم؟ مسئول کمیته جست و جو و نجات فدراسیون کوهنوردی با اشاره به مناطق پرخطر در ارتفاعات تهران توضیح می دهد:« در ارتفاعات شمالی تهران، 11 دره داریم که معروفترین آن ها دره دارآباد، دره جمشیدیه (کلکچال)، دره دربند و دره درکه هستند که از این 4 مسیر، دربند به سبب صخره ای بودن در محدوده قبل از شیرپلا، سخت تر از بقیه بوده و سوانح بیشتری را نیز به همراه دارد. البته توچال نیز به خاطر ارتفاع بالا و بادگیر بودن، مسیر دارآباد به توچال به سبب بادگیر بودن، شیب زیاد و تیغه ای بودن مسیر و قلل اطراف فشم و شمشک به خاطر ارتفاع زیاد از پرمخاطره ترین ارتفاعات به شمار می روند که صعود به این ارتفاعات باید با علم و تجربه کافی و همچنین رعایت نکات ایمنی صورت گیرد.»
صعود خانوادگی خوب است اما با رعایت تمام نکات حیاتی
کوهنوردی تفریح پرطرفداری است و خیلی ها ترجیح میدهند با خانواده راهی کوهستان شوند اما قطعا برای یک کوهنوردی خانوادگی به ویژه در این فصل سال، باید شرایط سنی و جسمی تک تک اعضای خانواده خصوصا بچه ها را درنظر گرفت تا کسی دچار آسیب نشود. مثلا ممکن است زنان و کودکان خانواده از آمادگی لازم برای صعودهای طولانی و یا مرتفع برخوردار نباشند، پس یک تحقیق کلی نسبت به محل صعود بسیار توصیه می شود.
مساعدیان در این باره میگوید:«یکی از امتیازات مثبت کوهنوردی، جنبه همگانی و خانوادگی بودن است اما وقتی حرف از خانواده می شود، یعنی با افرادی در شرایط مختلف مواجه هستیم و قاعدتا باید نکات بیشتری را رعایت کنیم. مثلا برف، سرما و باد در زمستان، شرایط سختی را در کوهستان ایجاد می کند که برای خانم ها و کودکان مساعد نیست و نباید آن ها را در چنین شرایطی قرار دهیم. یا مثلا باید بدانیم که هیچ وقت کودکان زیر 6، 7 سال را به ارتفاعات بالاتر از 3000 متری نبریم، زیرا اطفال به لحاظ شرایط فیزیولوژیک ممکن است با مشکلات جدی مواجه شوند.» مسئول کمیته جست و جو و نجات فدراسیون کوهنوردی همچنین با توصیه ای به خانواده ها ادامه می دهد:«اگر قصد کوهنوردی دارید، سعی کنید تا ارتفاع 500 متری بروید و برگردید و یا اگر می خواهید به ارتفاعات زیر 3000 متر صعود کنید، حتما برنامه یک روزه بصورت رفت و برگشت داشته باشید و در کوهستان اقامت نکنید؛ چه بسا که اصلا این کار غیرمجاز و غیرقانونی است.»
راستی به خاطر داشته باشید که توچال به رغم طرفداران بسیارش، 4000 متر ارتفاع دارد یعنی برای صعود کودکان مناسب نیست، پس اگر انتخابتان توچال است، بیشتر از 3000 متر بالا نروید. ارتفاعات کلکچال، پلنگ چال و شیرپلا البته در شرایط مساعد آب و هوایی، بهترین گزینه برای خانواده ها معرفی شده اند.
این توصیه های ایمنی را جدی بگیرید
حالا که بیشتر با شرایط کوهستان در فصول سرد سال آشنا شدید، قطعا می توانید با دقت بیشتری نسبت به انتخاب زمان و مکان کوهنوردی اقدام کنید اما قبل از صعود حتما برای یکبار هم که شده، این توصیه های ایمنی و کاربردی را بخوانید، حتی اگر فکر می کنید حسابی حرفه ای هستید!
*بررسی شرایط آب وهوایی
قبل از راهی شدن، شرایط آب و هوایی را بررسی کنید زیرا صعود در هنگام بارش به هیچ وجه نباید انجام شود و حتی تا 3 روز بعد از بارش ها نیز، صعود به ارتفاعات ممنوع است و می تواند خطرات بسیار بزرگی به همراه داشته باشد.
*اطلاع مسیر به نزدیکان
مسیرهای صعودتان را از قبل شناسایی کرده و به نزدیکان خود اطلاع دهید تا در صورت هرگونه تاخیر و یا سوانح احتمالی، اطرافیان بتوانند موقعیت احتمالی شما را به عوامل امدادی اطلاع داده و کمک رسانی به موقع انجام شود.
*پوشش مناسب
با توجه به سرمای بیش از حد هوا در ارتفاعات، کوهنوردان باید به لباسهای حرفه ای، کفش کوهنوردی، کلاه، جوراب و دستکش مجهز باشند. لباس های سنتکیکی، بهترین محافظ بدن برای صعود در فصول سردسال هستند چون با عبور رطوبت، جلوگیری از نفوذ باد و حفظ دمای بدن، شرایط مناسبی را برای فرد مهیا می کنند.
*استفاده از تجهیزات لازم
استفاده از کلنگ کوهنوردی و یخ شکن از ضروریات یک صعود سالم در این فصل است. همچنین همراه داشتن مواد غذایی لازم، مواد قندی، یک وعده غذای اضافه، آب کافی، سوخت لازم برای ایجاد آتش و وسایل کمک های اولیه نیز ضرورت دارد.
*فقط مسیرهای آشنا
عبور از مسیرهای ناآشنا در فصل سرما از پرمخاطره ترین اقدامات است، بنابراین فقط مسیرهای آشنا و پاکوب را برای صعودهای زمستانی انتخاب کنید.
*تنهایی ممنوع
به هیچ عنوان صعود انفرادی نداشته باشید. هر صعودی باید با حداقل 3 نفر انجام شود تا درصورت وقوع حادثه، افراد گروه بتوانند به یکدیگر کمک و یا نیروهای امدادی را خبر کنند.
*همراهی با افراد واجد شرایط
افراد کم تجربه، بیماران قلبی و عروقی، افراد زیر 8 سال و سالمندان، کسانی هستند که صعودهای زمستانی برایشان خطرات زیادی به همراه دارد، بنابراین در همراهی این افراد به درستی تصمیم بگیرید.
*استفاده از جی پی اس
در بیشتر مناطق، شرایط آنتن دهی تلفن همراه و اینترنت مهیاست، بنابراین میتوانید درصورت بروز حادثه برای اعلام موقعیت مکانی خود استفاده کنند. همچنین استفاده از جی پی اس بسیار توصیه می شود.
*اطلاع از شماره های امدادی
به خاطر سپردن شماره های مراکز امداد و نجات از ساده ترین و ضروری ترین کارهایی است که یک کوهنورد باید انجام دهد، بنابراین شماره هایی مثل 112، 115، 110 و 125 را به خاطر بسپارید تا در صورت لزوم از آن ها استفاده کنید.
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: تفریح و نشاط کوه نوردی صعودهای زمستانی داشته باشید مناطق پرخطر برای صعود حرفه ای سخت تر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۷۶۸۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انسان چه زمانی برای اولین بار سرما خورد؟
آفتابنیوز :
براساس گزارش لایوساینس، اکثر مردم حداقل یک بار در سال سرما میخورند، اما انسان خردمند چه زمانی برای اولین بار سرماخورد؟
پاسخ به این سوال دشوار است، تا حدی به این دلیل که بسیاری از ویروسها باعث سرماخوردگی میشوند و تعداد کمی از آنها در بقایای انسان باقی میمانند. اما این امکان وجود دارد که برخی از انسانهای خردمند حداقل ۳۰۰ هزار سال پیش سرما خورده باشند.
سرماخوردگی معمولی یک اصطلاح کلی برای گروهی از عفونتهای تنفسی است. راینوویروسها، کروناویروسها و ویروس سنسیشیال تنفسی اغلب باعث این بیماری میشوند. اما قبل از اینکه این پاتوژنها بین مردم پخش شوند، احتمالاً انسان آنها را از مهره داران دیگر گرفتهاست.
جوئل ورتهایم، ویروس شناس تکاملی در دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو، گفت زندگی در نزدیکی حیوانات باعث ابتلا به ویروس جدید و تبدیل شدن آن به بیماری بومی بین انسانها میشود.
معمولاً وقتی یک ویروس حیوانی به درون بدن انسان میرود، نمیتواند عفونت ایجاد کند، زیرا با میزبان جدید خود سازگار نیست. با این حال، یک ویروس گه گاه دارای مجموعهای از ژنهای مناسب برای جهش موفقیت آمیز و حتی انتشار در بین انسانها میشود. به عنوان مثال، ویروسهای کووید-۱۹ و آنفولانزای خوکی اینگونه پدید آمدند.
دانشمندان فرضیههای متفاوتی درباره زمان اولین ابتلای انسان به ویروسهای سرماخوردگی دارند. برخی از محققان بر این باورند که ویروسها میتوانستند از حیوانات به انسانها در طلوع تمدن بشری (تقریباً ۵۰۰۰ تا ۶۰۰۰ سال پیش) شروع به انتشار کنند. آن زمان انسانها شروع به زندگی در محلهایی کردند که پاتوژنها میتوانستند به راحتی پخش شوند و سپس شروع به پرورش حیوانات پر از ویروس کردند.
منبع: خبرگزاری فارس